Pożar w “Falubazie”[Nieznana Zielona Góra]

1 dzień temu

Od tego wydarzenia minęły zaledwie dwie dekady z hakiem i choć wiele osób to pamięta w dziejach miasta jest to tylko fragment. Niemniej należy go odnotować, bo zniknęła cała pierzeja ul. Dąbrówki i powstał… supermarket.

Po zakończeniu wojny dawna Fliessweg została przemianowana na ul. Dąbrówki. Nie była to duża i szeroka ulica. Zwykła arteria przedwojennego miasta z niewielką zabudową przy samej ulicy. Takie peryferia. Jednak to właśnie tutaj znajdowała się dawna odlewnia Babrowsky’ego, która po wojnie wchodziła w skład zielonogórskiego „Falubazu”. Kopciła, ale była charakterystyczna.

W latach 70. XX w. zaczęto budować osiedla mieszkaniowe w tym rejonie miasta, co spowodowało, iż cześć starej zabudowy przeszkadzała. Zbudzono kilkanaście budynków oraz jeden z największych przedwojennych hoteli, po wojnie zwany „Parkowym”. Pozostawiono jedną pierzeję z charakterystycznymi kamienicami.

Kiedy w 1991 r. wygaszono produkcję odlewniczą w „Falubazie” wszystkie obiekty zostały wpisane w wykazie obiektów jako „budynek poprodukcyjny”. Przez wiele lat opuszczony stał się terenem pozyskiwania miedzi, był niszczony i gromadził się tam szemrany element miasta. Kilka razy choćby w obiektach płonęło. Największy pożar wybuchł jednak 16 maja 1998 r.

Była piękna słoneczna pogoda, kiedy ul. Dąbrówki zakryły chmury ciemnego dymu. Pożar bardzo gwałtownie się rozprzestrzeniał, grożąc także innym budynkom. Bardzo gwałtownie rozdysponowano wozy bojowe straży pożarnej. Pożar określano jako poważny, a dodatkowo strażacy mieli problemy z dostępem do wody. Był to jeden z największych pożarów powojennej historii miasta. Poderwano choćby do akcji samolot gaśniczy przystosowany do działań na terenach niezurbanizowanych! Rozdysponowano środki z odległych JRG województwa zielonogórskiego. „Bezpośrednio przy pożarze działały ciężkie samochody gaśnicze z Sulechowa i Nowej Soli, a zabezpieczenie rejonów operacyjnych zielonogórskich JRG 1 i JRG 2, stanowiły wozy ciężkie z Żar oraz Świebodzina. Sytuację opanowano ok. godz. 16, a ogień „oparł się” na dawnym murze fabrycznym. Na całe szczęście obyło się bez ofiar.

Niestety obiekt nie nadawał się do żadnego użytku i postanowiono go wyburzyć… po trzech latach. Sąsiadujące kamienice także. Prace wyburzeniowe rozpoczęto 15 marca 2001 r. i zakończono je 3 kwietnia.

Teren miała zagospodarować firma Plaza Centers Poland. Planowano do końca 2001 r. wybudować tam „centrum rozrywki z multikinem, kręgielnią, salami zabaw dla dzieci, supermarketem, klubami fitness, barami, butikami i parkingiem na 800 miejsc”. Inwestycja miała przekroczyć 25 mln USD, ale… przez pozostał pusty plac. Negocjowano, negocjowano i nic z tego nie wyszło. Teren zmienił właściciela i wybudowano hipermarket francuskiej siec i handlowej. Dzisiaj mamy tam, moim zdaniem, najbrzydszy klocek w mieście z kładką naziemną.

Źródła:
-opracowania, zbiory własne, fot. E. Dumy, B. Bugla, R. Taczkowskiego,
-„40 lat Falubazu”, Zielona Góra 1987.
-archiwalne artykuły „Gazety Lubuskiej”, „Gazety Wyborczej, „Łącznika Zielonogórskiego” – różnych autorów.

Tekst:
dr Grzegorz Biszczanik – historyk, regionalista, znawca dziejów Zielonej Góry