Święta chroniąca przed pożarem, piorunami, zarazą

Zdjęcie: Święta Agata chroniąca przed pożarem, piorunami, zarazą. / Fot. Canva

Piąty lutego jest w kalendarzu poświęcony świętej Agacie. Na polskiej wsi to dzień, w którym święcono w kościele chleb, sól i wodę. W ten sposób chroniono gospodarstwa przed nieszczęściem.

Święta Agata była rzymianką, męczennicą za wiarę. Żyła w III wieku. Była torturowana i stracona przez spalenie na rozżarzonych węglach.

W dzień świętej Agaty, czyli 5 lutego, święcono w kościele chleb, sól i wodę. Miały one skutecznie chronić gospodarstwa od ognia, pożarów i piorunów. Poświęcone kawałki chleba wrzucano do ognia, aby wiatr odwrócił pożar w kierunku przeciwnym. W dniu jej pamięci karmiono bydło poświęconą solą i chlebem, które uchronić je miały od zarazy. „Sól świętej Agaty broni od ognia chaty” – tak zawsze mawiano – opowiada etnolog, dr Alicja Trukszyn.

Jak tłumaczy etnolog, soli, poświęconej w dzień świętej Agaty, zawsze używano przy kopaniu nowej studni i koniecznie przy oczyszczaniu jej w wigilię świętego Jana. Poświęcona sól dawała także mądrość, chroniła bydło od chorób.

– Sól szanowana była już od czasów pogańskich, brak poszanowania dla soli poświęconej w dniu świętej Agaty mściło się choćby niezgodą w rodzinie – wyjaśnia Alicja Trukszyn.

Do dzisiaj uważa się, iż również obraz świętej Agaty posiada moc odwracania pożaru. Poświęcone w tym dniu atrybuty chronią też kobiety ciężarne przed poronieniem.