W samym sercu malowniczego miasteczka Nowe Miasto nad Metują, na skalnym cyplu otoczonym zakolem rzeki, wznosi się zamek, który niczym żywa kronika od pięciu stuleci opowiada dzieje Czech. Choć jego fundamenty położono w 1501 roku, to budowla przeszła tyle metamorfoz, iż dziś można tu odbyć prawdziwą podróż przez epoki – od późnego gotyku, przez renesans i barok, aż po secesję i modernizm XX wieku. Już sama bryła zamku budzi respekt – monumentalne mury, dziedziniec z arkadami i strzelista wieża, zwana „Máselnicą”, z której rozpościera się panoramiczny widok na Góry Orlickie, Karkonosze i wijącą się w dole Metuję. To właśnie ten pejzaż sprawia, iż miejsce zyskało przydomek „Perły nad Metują”.
[foto:7573756]
Zamek w Nowym Mieście nad Metują został wzniesiony w roku 1501 przez Jana Černčickiego z Kácova jako gotycka twierdza. Już w XVI stuleciu, po pożarze, obiekt przeszedł w ręce rodu Pernštejnów, którzy nadali mu charakter renesansowej rezydencji. Kontynuacją tej rozbudowy zajęli się w latach 1558–1568 Stubenberkowie, wznosząc m.in. charakterystyczną wieżę.
[foto:7573775]
Po burzliwym okresie wojny trzydziestoletniej i bitwy pod Białą Górą zamek zmieniał właścicieli. W połowie XVII wieku trafił do rąk Waltera Leslie, który w latach 1655–1661 zlecił przebudowę w stylu barokowym, według projektu włoskiego a