Wielkopolska w ogniu! Jest bardzo sucho i niebezpiecznie

1 tydzień temu

Brak większych opadów deszczu, susza, momentami porywy wiatru, ale przede wszystkim ludzka nieodpowiedzialność. Od kilku tygodni nie ma dnia by strażacy na terenie województwa wielkopolskiego nie interweniowali w związku z pożarami traw, nieużytków, czy lasów.

Dla przykładu – w niedzielę 6 kwietnia strażacy z Międzychodu, Kwilcza, Kamionny i Łowynia gasili pożar poszycia leśnego między miejscowościami Kamionna / Mnichy. Zagrożenie w porę zlikwidowano. To jeden z wielu podobnych przykładów.

Tylko dziś trawy paliły się na terenie powiatu ostrowskiego, tureckiego, czy kaliskiego.

Strażacy przypominają, iż pożary traw i nieużytków nie powodują szybszego i bujniejszego odrostu roślin i nie przynoszą korzyści ekonomicznych i to nie jest efektywny sposób „odnawiania gleby”.

Pożary wysuszonej po zimie roślinności stanowią poważne zagrożenie dla osób podpalających, którzy po podpaleniu nie zawsze zdążą oddalić się na bezpieczną odległość (pamiętajmy, iż wiatr zmienia swój kierunek, a więc nie sposób określi też kierunku rozprzestrzeniania się pożaru). Pożary traw są także zagrożeniem dla organizmów żywych – pożytecznych dla ekosystemu zwierząt: płazów (żab, ropuch, jaszczurek), drobnych ssaków i gryzoni. Proceder ten jest szczególnie niebezpieczny dla gniazd lęgowych zakładanych zwyczajowo na ziemi lub w gałązkach krzewów. Usytuowanie terenów trawiastych w pobliżu skupisk drzewostanów może skutkować śmiercią dużych zwierząt leśnych. Podczas pożaru lasu zwierzęta wpadają w popłoch. Wiele z nich traci orientację i wpada wprost w żywioł ognia. W płomieniach i w dymie giną sarny, jelenie i dziki. Silne zadymienie towarzyszące pożarom traw dezorientuje owady latające, zagraża zwierzynie wodnej i organizmom glebowym takim jak dżdżownice, popularnych roślin łąkowych.

Należy również pamiętać, iż każdy pożar traw i nieużytków powoduje uwolnienie trujących toksyn, które przedostają się do środowiska naturalnego.

Przypominamy podstawowe przepisy prawne:

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. nr 92, poz. 880) określa:

Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
Art. 131. Kto: (…) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2023 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr z 2023, poz. 822):

§ 40. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności:
1. rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu;
2. palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynności związanych z gospodarką leśną oraz wykonywaniem robót budowlanych i eksploatacji kopalni w porozumieniu z właścicielem lub zarządcą lasu.